Onze wijk is zo divers. Mensen van verschillende komaf, leeftijd, rang, cultuur en levensovertuiging wonen naast elkaar. Al die mensen hebben een eigen verhaal. Wij lopen dagelijks door de wijk en krijgen een glimp van die verhalen mee. GoeieBuurt gaat opzoek naar die verhalen achter de voordeur. Wie wonen er achter de voordeur?
Voor het interview überhaupt begint, passeren vele onderwerpen de revue. De pest, de psychiatrie en medicatie, de Tweede Wereldoorlog en de huidige oorlog worden uitgebreid besproken. Een goed begin dus!
Vraag 1:
Waar ben je net vandaan gekomen en waar was je mee bezig?
Ik kom net van de tandarts in de buurt van de Sontweg. Daar is een praktijk die van alles voor je gebit kan doen.
Vraag 2:
Wat heb je jezelf voorgenomen om te doen? Wat heb je al gedaan en wat niet?
Ik wil eigenlijk vandaag nog verder met ideeën voor de Wijkstemdag (WSD). Die bestaat nu twee jaar en ik heb al een keer een budget voor bloemen gekregen. (De bloemen zijn mooi aan het bloeien in het Dick Bijl Parkje -red.). Ik vind dat als je als bewoner iets niet leuk vind in je wijk, je die dingen zelf moet oppakken en doen. Bijvoorbeeld als je een eigen tuin wil… de gemeente staat er open voor en stelt geld ter beschikking. Bij mijn project hebben ze geld voor materiaal gegeven, paden aangelegd (en ook een keer gerepareerd). Het onderhoud moet ik zelf doen. Dankzij de (nationale) burendag en de WSD kon ik veel planten en bloemen kopen.
Ik ga nog rozen kopen voor de nieuwe ingang van het Dick-Bijl Park.
Een stukje park zal verwijderd worden om plaats te maken voor een parkeerplek, maar er komt veel groen voor terug in de Johan de Wittstraat. Waarschijnlijk komt er een bloemenweide met veel klaver en een aantal bomen. Dat stuk zal dan onderhouden worden door de gemeente.
Vraag 3:
Waar ben je opgegroeid als kind?
Ik ben opgegroeid bij mijn oma in de buurt van IJmuiden. We woonden direct aan een klein strand in kleine houten hutjes waar je met windkracht 8 aan de dakbalk moest hangen opdat het huis niet weggevaagd zou worden. Het was een paradijsje. We speelden in bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Dat was achteraf gezien heel gevaarlijk maar natuurlijk heel erg leuk.
Later verhuisden we naar Drenthe, de provincie van de hunebedden. Daar ging ik van alles onderzoeken, maar de lijken hadden ze al weggehaald (lachen). Ik wilde graag een metaaldetector, maar dat mocht niet van mijn vader. Terwijl het hem zoveel rust aan zijn hoofd had gegeven; want ik zou hele dagen van huis geweest zijn..
Vraag 4:
Wat voor superkrachten zou je graag willen hebben?
Ik zou graag kunnen vliegen om met mijn bijen mee te kunnen vliegen. Onlangs is een bijenvolk uitgezwermd en heeft mijn korf verlaten.
Ik zie er zelf op toe hoeveel koninginnen in mijn volk mogen opgroeien, dat gaat volgens een vaste structuur. In dit proces ben ik een stap vergeten. Daardoor is er een extra koningin ontstaan en die is samen met haar nieuwe volkje ontsnapt. Ik heb nog geprobeerd ze te verleiden om in een van mijn andere bijenkasten te gaan huisvesten, had de wekker heel vroeg in de ochtend gezet om de kast te plaatsen.. maar zonder resultaat. Ze hebben vast een mooie plek gevonden.
Vraag 5:
Wat wens je voor onze wijk?
Ik wens meer plekken zoals het Dick Bijlpark. Je kunt er zoveel moois mee bereiken. Kinderen kunnen zoveel leren over de natuur (als ouders dat toelaten), mensen kunnen bij elkaar zijn, het is goed voor de biodiversiteit, het klimaat, de insecten en de planten.
Vraag 6:
Wat wil je nog in je leven gedaan hebben?
Ik ben nog niet klaar met Selwerderwijk Zuid1. Ik heb een ontwerp voor een erfgebied gemaakt. Dan kun je zig zag-routes aanleggen, waar auto’s wel mogen komen maar gedwongen zijn om langzamer te rijden. Zo komt er meer ruimte voor groene plekken en kun je meer bomen planten. Dat is een win/win- situatie want goed voor mensen met auto en voor mensen die meer groen wensen (en het is goed tegen hittestress- red.) Er zijn zoveel mogelijkheden om de wijk groener te maken. Ik ben ook bezig met een losloopgebied in de wijk voor honden met daarin kleine attracties zoals kunstwerken en speeltoestellen. Zoiets moet natuurlijk aangevraagd worden en dat duurt dan een tijdje, maar uiteindelijk komt het voor elkaar.
Vraag 7:
Wat is het meest gênante wat je ooit is gebeurd in je leven?
(Isabelle moet heel lang nadenken, een waslijst aan herinneringen trekt aan haar innerlijke oog voorbij…na een lange stilte, bijzonder voor haar, vertelt ze het volgende verhaal.)
Als klein meisje zat ik op ballet en op een mooie dag hadden we een optreden in Zuidlaren. Mijn moeder was niet thuis want ze gaf destijds naaicursussen. Mijn vader bracht me naar Zuidlaren. Eenmaal daar ontdekten we dat we mijn balletpakje vergeten waren. Ik heb als enige in hemd en onderbroek moeten optreden terwijl de rest in balletpak was…
Vraag 8:
Wie is je grootste voorbeeld?
Mijn oma is mijn grootste voorbeeld!!! Zij was behalve mijn oma ook mijn dierbaarste vriendin. Ik vertel even een grappig verhaal. Toen mijn oma in een verpleeghuis woonde, heb ik een keer een vouwkaart met geluid meegenomen met een lieve tekst erbij. Ze hield erg veel van deze kaart. Helaas ging de kaart snel stuk. Vervolgens heb ik tientallen van dezelfde kaart naar haar toegestuurd. Ik had destijds toevallig een nieuw parfum gekocht – een mooie en dure geur hoor. Vervolgens heb ik alle kaarten ermee bespoten zodat mijn oma mijn geur bij zich zou hebben. Maar, ik was vergeten de naam van mijn oma erop te zetten.. Dus de kaarten kwamen wel in het bejaardenhuis aan maar bleven in de grote postzak bij de ingang liggen omdat niemand wist voor wie ze waren.
Het personeel was ondertussen nieuwsgierig geworden naar waar het lekkere geurtje vandaan kwam. Dus zetten ze hun speurneus op en gingen op onderzoek uit.. en kwamen ze erachter dat het de postzak was met alle (geur)kaarten voor mijn oma erin.
Vraag 9:
Waarvoor ben je het meest dankbaar in je leven?
Dat ik heel veel geluk heb gehad ondanks veel moeilijke situaties in mijn leven.
Per toeval kwam een chirurg erachter dat ik reuma heb. Zo kon hij me behandelen. Ik was al bij vele artsen geweest voor mijn pijn, maar niemand kon achterhalen waar het vandaan kwam. De chirurg ontdekte de reuma vlak vóór de lockdown dus hoefde ik tijdens de lockdown in 2020 niet meer naar het ziekenhuis.
Vraag 10:
Wat maakt onze wijk in jouw ogen bijzonder (positief/negatief)?
Ik vind het Dick-Bijl Park2 bijzonder en ik hoop dat er in de nabije toekomst nog veel meer plekken zoals deze zullen bijkomen. Ik heb nog een wens voor de wijk: dat in de toekomst het Pieterpad een stukje door het Dick-Bijl Park gaat lopen.
Interview door: Jenny Ritzenhoff